Phragmipedium besseae

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Średnia temperatura latem wynosi w dzień 26-27°C, a w nocy 15-17°C, dając dobową różnicę rzędu 9-12°C. W tym wyjątkowo jednolitym klimacie przeciętne najwyższe i najniższe temperatury różnią się jedynie o 2-3°C przez cały rok.  

12000-15000 luksów, czasem nawet w głębokim cieniu - 6000 luksów. Światło powinno być rozproszone i należy unikać bezpośredniego nasłonecznienia. Hodowcy podają, że ten gatunek wymaga mniejszej ilości światła niż inne gatunki Phragmipedium. W arboretum Los Angeles State and County Arboretum udało się doprowadzić te rośliny do kwitnienia w szklarni Phalaenopsisów przy dodatkowym zacienieniu. Inni hodowcy twierdzą, że rośliny są zdrowsze i że wzrost korzeni zwiększa się silnie, gdy rośliny mają zapewniony 16 godzinny dzień przez cały rok.

Rośliny powinny być regularnie podlewane, tak aby podłoże było stale wilgotne. Podczas gdy ilość opadów jest relatywnie niska przy schemacie wilgotny/suchy, zbieracze roślin podają, że spotykali je na wilgotnych stokach, które nigdy nie wysychały. Zauważali oni stałe wycieki wody wzdłuż powierzchni klifów przepływające przez litofityczne mchy i spływające na korzenie P. besseae.

1/4-1/2 normalnej dawki nawozu powinna być stosowana co tydzień lub dwa tygodnie w okresie aktywnego wzrostu, o ile nie stosujemy żywego mchu torfowca jako podłoża. Hodowcy wskazują, że P. besseae ma wysokie wymagania pokarmowe i, że barwa kwiatów poprawia się, gdy stosowane są odpowiednie dawki nawozów. Znakomitym nawozem dla tych roślin jest rozcieńczona gnojowica.

Niezbędne jest podłoże utrzymujące wilgoć. Wielu hodowców twierdzi, że najlepsze rezultaty uzyskuje się, stosując żywy mech torfowiec. Rośliny rosnące w Arboretum w Los Angeles uprawiane są w plastikowych doniczkach z tradycyjną mieszanką kory jodłowej i mchu torfowca. Przesadzanie najlepiej wykonywać wczesną wiosną, gdy rozpoczyna się wzrost nowych korzeni. 

80-90%. Wilgotność nie jest dokładnie znana, lecz zbieracze roślin opisują środowisko jako bardzo wilgotny tropikalny las deszczowy. Hodowcy którzy mają sukcesy w uprawie tego gatunku, twierdzą, że wysoka wilgotność może być czynnikiem krytycznym dla zdrowia rośliny.  

Zimą powinny być utrzymywane przeciętne temperatury dnia występujące w siedlisku naturalnym, lecz temperatury nocne mogą być o kilka stopni niższe, co zaowocuje nieznacznym wzrostem amplitudy dobowej. Podlewanie, wilgotność i nawożenie mogą być ograniczone, podczas gdy ilość światła można lekko zwiększyć, aby zasymulować wzrost liczby bezchmurnych dni.